Της μόδας οι επαναστατικές καλλιέργειες, τις μόδας και η εναλλακτικές. Η νέα λοιπόν μόδα ακούει στο όνομα στέβια. Για να μην παρεξηγηθώ φυσικά και δεν είμαι αρνητικός σε νέες εναλλακτικές καλλιέργεις που θα δώσουν νέο αίμα και προώθηση στην αγροτική ζωή του τόπου μας αλλά είμαι αρκετά κριτικός σε θέμα οργάνωσης και προώθησης των ποιόντων.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά τους. Μιλώντας για το φυτό της στέβιας κανείς θα έπρεπε να γνωρίζει πως το ισχυρότατο πλεονέκτημα της απέναντι στα ζαχαρότεφτλα είναι πως γλυκαίνει δίχως να παχαίνει. Τί κάνει λοιπόν τη στέβια πιο αγαπητή από τη ζάχαρη; Ο λόγος είναι, ότι οι καιροί και οι ανάγκες των ανθρώπων έχουν αλλάξει και σήμερα η υπερκατανάλωση ζάχαρης προκαλεί μεγάλα προβλήματα, όπως, ο σακχαροδιαβήτης, η παχυσαρκία οι καρδιαγγειακές παθήσεις και πολλά άλλα προβλήματα. Η στέβια ακόμη είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, μέταλλα , λιπαρά οξέα και ιχνοστοιχεία. Σαφέστατα λοιπόν την κάνει ακόμα ανταγωνιστικότερη απέναντι στην ανθυγιεινή ζάχαρη.
Από μια γρήγορη ματιά στα οικονομικά δεδομένα η στέβια είναι μια εξίσου αποδοτική καλλιέργεια αφού αν σκεφτεί κανείς το κόστος ανα στρέμα είναι γύρω στα 400 ευρω, ενώ η στρεμματική απόδοση κατά μέσο όρο μπροεί να φτάσει τα 200-400 κιλά ανά χρόνο ανάλογα με τα γενετικά χαρακτηριστικά κάθε φυτού και τις εδαφολογικές συνθήκες.
Το μεγάλο πρόβλημα με τη στέβια ειναι η μεταποίηση και η εξαγωγή της. Όλα καλά όλα ωραία λοιπον με τη καλλιέργεια και τη συλλογή του φυτού η τυποποίηση της ειναι σοβαρό ζήτημα. Στην Ευρώπη κανένα εργοστάσιο δεν τυποποιεί στέβια. Δεν θα αναλοθούμε στο γεγονός πως η Ισπανία και η Ιταλία λόγω συμφωνιών δεν τοποθετεί τη στέβια στην αγορά της , το κυριαρχο θέμα είναι πως σε όλη την Ευρώπη δεν υπάρχει εργοστάσιο τυποποίησης στέβιας. Βέβαια αυτό καθιστά μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία για την Ελλάδα. Στη Θεσσαλία ήδη πολύ παραγωγοί ασχολούνται με την πρωόθηση της στέβιας και καλούνε παραγωγούς να εννωθούν για να αρχίσουν να εξάγουν. Η προσπάθεια βέβαια αυτή ειναι πολύ πρωιμη καθότι μόλις πριν απο λίγα χρόνια το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Γεωπονιας(όπου φοιτώ) έδωσε το πράσινο φως για το αν η στέβια μπορεί να καλλιεργηθεί στην Ελλάδα. Προσωπικά σαν γεωπόνος συστήνω τους παραγωγούς να είναι επιφυλακτικοί να παρακολουθούν τις εξελίξεις και τις νέες ομάδες παραγωγών που έρχονται στο προσκύνιο και αν αποφασίσουν συνειδητά αυτη την καλλιέργεια να συζυτήσουν με ενα πεπειραμένο γεωπόνο. Ούτως η άλλως η Στέβια πέτυχε σαν φύτο ήδη σε Κίνα και Παραγουάη οπότε εμπορικά η επιτυχία της δεν θα μείνει εκεί , το μυστικό ειναι οι παραγωγοί ομαδικά να προλάβουν τις αγορές και να καταφέρουν καλές συμφωνίες.
