Ελλάδα, "χώρα" δίχως Γεωπόνους

Ένα πολύ ενδιάφερον άρθρο που διάβασα απo τον ιστότοπο e-geoponoi.gr, και σκέφτηκα να το ανεβάσω, σχετίζεται με την Ελλάδα -μια άκρως γεωργική χώρα - στην οποία όμως εκλείπουν οι γεοπώνοι. Πιο αναλυτικά το άρθρο αναφέρει:

Πολλές φορές, από τα προσωπικά μου βιώματα και όχι μόνο, νομίζω πως σε αυτή την χώρα, που λέγεται Ελλάδα, οι πολίτες προσπαθούν μόνοι τους να επιβιώσουν χωρίς κανόνες, αλλά και οποιαδήποτε άλλη βοήθεια. Ουσιαστικά είμαστε μόνοι μας.

Και ενώ νιώθουμε όλοι μας την ύπαρξη του κράτους, ως τον χειρότερο συνέταιρο σε κάθε οικονομική μας δραστηριότητα, ο συνέταιρος αυτός, έρχεται απλά να εισπράξει το 25%, από τα κέρδη μας, χωρίς να προσφέρει απολύτως τίποτα.

Αλλά πέρα από τις οικονομικές μας δραστηριότητες, δεν υπάρχει καμία υποστήριξη ,ελεγκτική, υποδομών ή έστω κατανόησης της προσπάθειας επιβίωσης μας.

Η χώρα μας, με αρνητικό πλέον αγροτικό ισοζύγιο και χάνοντας κάθε χρόνο το τρένο της ανάπτυξης, έφτασε στο σημείο να εισάγει το 83% των καταναλισκόμενων αγαθών , ανάμεσα τους και ειδών διατροφής. Σήμερα στην χώρα μας μπορεί να έχουν δημιουργηθεί 4-5 αλυσίδες Σούπερ-Μάρκετ, οι οποίες εισάγουν, ότι θέλουν, όπως θέλουν και μας το πετάνε στο ράφι, στερώντας μας την δυνατότητα επιλογής. Φυσικά έχουν την δυνατότητα να διαμορφώνουν τις τιμές των βασικών αγαθών επιβίωσης, αλλά και να εκβιάζουν τους ανοργάνωτους παραγωγούς στην απορρόφηση των προϊόντων τους.

Η χώρα μας δεκαετίες τώρα, σταμάτησε να παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα. Έχασε τις μεγάλες αγορές και η δύναμη της τηλεόρασης και του Αμερικανικού τρόπου ζωής, άλλαξε τις καταναλωτικές μας συνήθειες, με αποτέλεσμα να έχουμε όλοι την πεποίθηση ότι τα Γερμανικά αυγά, τα Ιταλικά πορτοκάλια κλπ είναι πολύ καλύτερα από τα Ελληνικά.

Φυσικά η Ελλάδα και ο κρατικός της μηχανισμός, ενδιαφερόταν πως θα διαχειριστεί ένα σύστημα χωματερών και επιδοτήσεων, για να συμπληρώσουν το χαμένο εισόδημα των παραγωγών.

Αυτά τα πράγματα όμως είναι γνωστά και τα ξέρουν όλοι. Το παράξενο στην όλη Ιστορία είναι, γιατί το Ελληνικό κράτος αποφάσισε να αυξήσει τις σχολές και τους εισακτέους σε αυτές, ώστε να δώσει στην αγορά εργασίας επιστήμονες Γεωτεχνικούς;

Δεν έχω ακούσει μεγαλύτερη βλακεία στην ζωή μου, ότι δεν είναι απαραίτητο, να ασκείς ως επάγγελμα, αυτό που έχεις σπουδάσει. Αλλά ακόμα και έτσι να είναι, ποιος προστατεύει το δικαίωμα σε κάποιον, ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με αυτό που έχει σπουδάσει, αλλά δεν υπάρχουν οι ευκαιρίες και οι προϋποθέσεις; Είναι σαν να λές σε κάποιον να κουραστεί να δουλέψει 5 χρόνια και στην συνέχεια να αγοράσει ένα αμάξι, αλλά να μην υπάρχει δρόμος να το οδηγήσει.....

Από την άλλη φυσικά το Ελληνικό κράτος με καμάρι, δημιούργησε και συντηρεί ένα Υπουργείο με το όνομα Αγροτική Ανάπτυξη & τροφίμων. Εκεί μέσα υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύομαι ακριβώς να καταλάβω τί ακριβώς κάνουν κάθε ημέρα που πηγαίνουν στο γραφείο τους. Τι ακριβώς κάνουν κάθε μήνα που περνάει, κάθε χρόνο που χάνετε;

Μήπως αυτοί οι υπάλληλοι (που είναι και Γεωπόνοι) πελαγώνουν ή αγχώνονται με το εάν θα λάβουν οι Έλληνες αγρότες Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για να κάθονται; Ανησυχούν εάν θα πληρώσουν τα χρήματα ή εάν θα βάλουν κάποιο πρόστιμο για την όλη διαδικασία σε κάποιον που δηλώνει 5-10 ή 100 στρέμματα παραπάνω; Συγνώμη αλλά αυτό που λέει η κοινή λογική είναι, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι γραφιάδες λογιστές. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι Γεωπόνοι.

Αλλά που υπάρχουν οι Γεωπόνοι στην Ελλάδα; Θα μου πείτε στον Ιδιωτικό τομέα. Πολύ λογική σκέψη. Αλλά από τα 7.500, σημεία πώλησής γεωργικών εφοδίων χωρίς άδεια λειτουργίας και χωρίς Γεωπόνους υπεύθυνους πανελλαδικά, δεν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι εκεί αναπαράγεται η επιστήμη. Αντίθετα αυτά τα παράνομα κέντρα στερούν 7.500 θέσεις εργασίας σε έναν επιστημονικό κλάδο που κατά 60% εγκαταλείπει το επάγγελμα.

Που βρίσκονται οι Γεωπόνοι; Μα ίσως είναι οι Ιδιώτες Γεωπόνοι με τα δικά τους Γεωπονικά καταστήματα. Πολύ λογική σκέψη. Ίσως αυτοί οι άνθρωποι, κάνουν πολύ καλή δουλειά. Αλλά θα ήθελα έστω και ένας από αυτούς να μου πεί τι ακριβώς κάνει κάθε ημέρα. Ανοίγει το κατάστημα του, τις εμπορικές ώρες, πρωί και απόγευμα, αλλά προλαβαίνει επίσης να μπεί στο χωράφι, να δει ένα πρόβλημα της καλλιέργειας κλπ κλπ; Μήπως όλοι αυτοί έχουν μετατρέψει τα Γεωπονικά τους καταστήματα σε εμπορικά; Μια σκέψη κάνω....

Ας μή ξεχάσουμε και τους συμβούλους Γεωπόνους ή αυτούς με τα δικά τους μελετητικά γραφεία. Αλήθεια θα ήθελα ένας από αυτούς να μου πεί πως ζουν. Από τις 2-3-10 μελέτες που θα τύχει να κάνουν, με ένα Σχέδιο Βελτίωσης; Δυστυχώς έχω πολλούς γνωστούς που δοκίμασαν και έκλεισαν. Αλλά ακόμα και εάν κάποιοι από αυτούς, εργάζονται πραγματικά σωστά, στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας, που δεν έχουν επαρκή απορροφητικότητα Ευρωπαϊκών Χρημάτων, τι ακριβώς συμβαίνει;

Δυστυχώς από τα προσωπικά μου βιώματα, ζώντας και δουλεύοντας στην επαρχία δεν έχω δεί ποτέ κάποιον Γεωπόνο Ιδιωτικού ή Δημόσιου τομέα να βρίσκεται σε κάποιο χωράφι, την ώρα των καλλιεργητικών εργασιών, για συμβουλευτικούς λόγους κλπ κλπ.

Υπάρχουν φυσικά οι Γεωπόνοι τους ΕΛΓΑ εκεί που γίνεται κάποια καταστροφή ή οι Γεωπόνοι ; του ΟΠΕΚΕΠΕ για να μετρήσουν να μετρήσουν να μετρήσουν.

Με όλα τα παραπάνω και χωρίς την διάθεση να απαξιώνονται τα πάντα και το έργο σοβαρών ανθρώπων που όντως προσφέρουν, απλά θα ήθελα να επισημάνω, ότι μάλλον έχουμε πάρει τον στραβό δρόμο. Πάλι κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, βλέπω γύρο μου, κλειστά εργοστάσια μεταποίησης, αγανακτισμένους αγρότες με την φτώχεια τους, μολυσμένες και δηλητηριασμένες περιοχές και πόρους, ανθρώπους να πεθαίνουν από καρκίνο, ακατάλληλα αγροτικά προϊόντα, εγκαταλελειμμένες καλλιέργειες και ανθρώπους που δεν τους καίγεται καρφί.....

Βλέπω γύρο μου μια χώρα που δεν θέλει Γεωπόνους. Που δεν χρειάστηκε ποτέ τις υπηρεσίες τους. Που σχεδίασε, ένα λογιστικό καταστροφικό σύστημα διαχείρισης κοινοτικών χρημάτων, εκμεταλλευόμενοι την οικονομία, την υγεία και τους πόρους της χώρας μου.

Ένα κράτος που αντί να χτίζει, γκρεμίζει. Ένα κράτος που εκμεταλλεύεται τα όνειρα και τις ελπίδες των πολιτών της.

Αλήθεια πόσο καιρό έχω να ακούσω ένα επίτευγμα Έλληνα Γεωπόνου από κάποιο κρατικό ή Ιδιωτικό οργανισμό. Αντίθετα εάν ψάξω, θα βρω συναδέλφους που διαπρέπουν σε κάποιο πόστο του εξωτερικού.

Πραγματικά, δεν έχω δεί περισσότερη αδιαφορία και εγκατάλειψη σε άλλον επαγγελματικό κλάδο.

Ώρα για ώριμη πατάτα...

Στη Νότια Κρήτη η φύτευση της πατάτας μπορεί να αρχίσει τέλη Δεκεμβρίου ενώ πιο βόρεια μπορεί να γίνει μέχρι αρχές Φεβρουαρίου. Η καλλιέργεια διαρκεί 120 με 140 μέρες και μπορεί να έχουμε παραγωγή από αρχές Απριλίου (νότια Κρήτη) μέχρι αρχές Μαΐου, στις βορειότερες περιοχές.
Να αποφύγουμε τα χωράφια όπου παρουσιάστηκαν στην πατάτα προσβολές από νηματώδεις ή από το βακτήριο καραντίνας. Στα χωράφια αυτά καλλιεργούμε σιτηρά ή ψυχανθή τουλάχιστον επί μία τριετία.
Προετοιμάζουμε καλά τα χωράφια για τη φύτευση.  Όλα  τα υπολείμματα της παλαιάς φυτείας πατάτας απομακρύνονται και καταπολεμούμε τα ζιζάνια, καθώς και τα αυτοφυή φυτά πατάτας από ξεχασμένους παλαιούς κονδύλους. Η λίπανση είναι ισορροπημένη με αποφυγή υπερβολικής χρήσης αζωτούχων λιπασμάτων.
Προμηθευόμαστε πιστοποιημένο πατατόσπορο από καταστήματα με άδεια εμπορίας πολλαπλασιαστικού υλικού. Χρησιμοποιούμε για φύτευση τους κονδύλους ολόκληρους. Εάν χρειάζεται να τους τεμαχίσουμε τότε απολυμαίνουμε (μετά από κάθε κοπή) το μαχαίρι σε μπλε οινόπνευμα ή σε υδατικό διάλυμα φορμόλης 5%.  Τα φύτρα των κονδύλων πρέπει να είναι κοντόχοντρα και γερά, μήκους περίπου 1,5 εκ. Το έδαφος πρέπει να είναι στο ρόγο του. Το βάθος φύτευσης είναι 15 εκ. περίπου.

Καλλιέργεια αρωματικών φυτών

ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ

Σήμερα η πώληση φαρμακευτικών – αρωματικών φυτών ξεπερνά παγκοσμίως τα 20 δις ευρώ με την Ευρώπη να αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αγορές. Ηγετικό ρόλο στην παραγωγή και αξιοποίηση αρωματικών φυτών κατέχουν οι χώρες της Ασίας, ενώ ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία και Γαλλία αποτελούν τους κύριους αγοραστές. Τα μεγαλύτερα κέντρα εμπορίου είναι η Νέα Υόρκη, το Τόκιο και το Αμβούργο. Θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά σε χώρες όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος, η Τυνησία και το Ισραήλ που παράγουν και εξάγουν μεγάλες ποσότητες αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών και προίόντων προερχόμενων από αυτά.

ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Παρότι η χώρα από πλευράς κλιματολογικών συνθηκών ευνοεί την καλλιέργεια αρωματικών-φαρμακευτικών φυτών και παρά το γεγονός πως η καλλιέργεια τους έχει ξεκινήσει ήδη εδώ και δεκαετίες, εξακολουθεί να θεωρείται νέα μορφή καλλιέργειας και να επικρατεί μεγάλη άγνοια σχετικά με τις δυνατότητες που μπορεί να προσφέρει σε όποιον ασχοληθεί με αυτή.

Μεγάλο πλεονέκτημα της καλλιέργειας είναι ότι τα οικονομικά της αποτελέσματα είναι ορατά τόσο στον πρωτογενή όσο και στον δευτερογενή τομέα της οικονομίας. Η καλλιέργεια αρωματικών φυτών έχει εφαρμογή ως πρώτη ύλη τόσο στην βιομηχανία τροφίμων και στην φαρμακοβιομηχανία όσο και στην αρωματοθεραπεία με αντικείμενο την παρασκευή αιθέριων ελαίων. Η συγκεκριμένη μορφή καλλιέργειας δύναται να αξιοποιήσει  πολλές κατηγορίες εδαφών, ακόμη και ορεινών αλλά και μειονεκτικών περιοχών. 

Τα επόμενα χρόνια αναμένεται αυξημένη ζήτηση για αρωματικά φυτά από τις εταιρίες διατροφής, αρωματοποιίας, καλλυντικών και φαρμακοβιομηχανίας. Τα αρωματικά φυτά δίνουν την ευκαιρία αντικατάστασης των χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται με φυσικές ουσίες που γίνονται όλο και πιο δημοφιλής στο ευρύ καταναλωτικό κοινό της Ελλάδας. Παράλληλα οι απαιτήσεις τους σε εισροές (φάρμακα και λιπάσματα) είναι μειωμένες καθώς μπορούν να καλλιεργηθούν ή να βιοκαλλιεργηθούν χωρίς να προσβάλλονται εύκολα από εχθρούς και ασθένειες. Συμπερασματικά η καλλιέργεια αρωματικών φυτών είναι άκρως οικολογική και πλήρως συμβατή με τις σύγχρονες καταναλωτικές προτιμήσεις και αξίες. Τέλος έχουν ελάχιστες απαιτήσεις σε δυσεύρετα εργατικά χέρια.

ΠΟΙΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ

Στην Ελλάδα ευδοκιμούν περισσότερα από 100 είδη αρωματικών φυτών, εκ των οπίων τα 60 θεωρούνται και μελισσοτροφικά. Από τη μεγάλη ποικιλία τα κυριότερα που καλλιεργούνται είναι ο κρόκος, ο δίκταμος, η ρίγανη, το τσάι του βουνού, ο μαραθόσπορος, και το γλυκάνισο.  Στο εμπόριο την μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα έχουν το τσάι του βουνού, το χαμομήλι, η ρίγανη, το φασκόμηλο, η μέντα, το κύμινο, ο γλυκάνισος, η λεβάντα και το μελισσόχορτο. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει σε τοπικά προϊόντα όπως η μαστίχα Χίου και ο κρόκος Κοζάνης που αποτελούν προϊόντα  Π.Ο.Π. (Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης) και έχουν μία σταθερή εμπορική δυναμική τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Αξίζει εδώ να αναφερθεί πως τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια μεγάλη αύξηση της καλλιέργειας της ρίγανης.

Στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου  20.000 – 30.000 στρέμματα αρωματικών – φαρμακευτικών φυτών όταν στη Γαλλία μόνο λεβάντα και λεβαντίνη καλύπτουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις 140.000 στρεμμάτων (η Γαλλία συνεχίζει να εισάγει λεβάντα και λεβαντίνη για να καλύπτει τις εγχώριες ανάγκες της ).

ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ 

Η αγορά ριζωμάτων ξεκινά από 0,15- 0,25 ευρώ ανά φυτό στην Ελλάδα και από 0,05 – 0,18 ευρώ ανά φυτό σε εξειδικευμένα φυτώρια της Ε.Ε. Με τη τυπική φύτευση  4.000 φυτών ανά στρέμμα η δαπάνη για το φυτικό υλικό εγκατάστασης φθάνει σε 600 – 1.000 ευρώ ανά στρέμμα. 

Για να μπορέσει ο παραγωγός να έχει μια απόδοση συμφέρουσα θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και να τηρηθούν οι κανόνες  και αρχές για μια ποιοτική  παραγωγή.

Με δεδομένο πως οι συνήθεις αποδόσεις  στην καλλιέργεια (ανά στρέμμα) των αρωματικών – φαρμακευτικών φυτών  στην Ελλάδα κινούνται μεταξύ  150- 500 ευρώ είναι φυσιολογικό πως  το μέγεθος της καλλιεργούμενης  έκτασης είναι αυτό που θα καθορίσει και τα έσοδα του παραγωγού / επενδυτή.

Μία έκταση 4 -5 στρεμμάτων είναι συνήθως πολύ μικρή για  πραγματικά έσοδα. Σε ετήσια βάση τα έσοδα μπορούν να φτάσουν τα 8.000 ευρώ σε μία έκταση 10 στρεμμάτων  καλλιεργώντας αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά που θα παράξουν αιθέρια έλαια.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει κάποιες επενδυτικές προσπάθειες στην καλλιέργεια αρωματικών – φαρμακευτικών φυτών με  τα  αποτελέσματα να ποικίλουν ανά περίπτωση. Υπάρχουν κάποιες, λίγες, μεγάλες μονάδες που έχουν καταφέρει να εδραιωθούν με παράλληλη παρουσία μικρών ιδιωτών – παραγωγών που ασχολούνται κυρίως με τη μεταποιητική δραστηριότητα των αρωματικών – φαρμακευτικών φυτών.

Σχέδιο Κομισιόν για την τακτοποίηση της αγοράς ελαιολάδου

Aλλαγή της κατηγοριοποίησης του ελαιολάδου, καλύτεροι μηχανισμοί ελέγχου και συνεργασία με τις τρίτες χώρες που καλλιεργούν την ελιά, είναι μερικά από τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το στρατηγικό σχέδιο της Κομισιόν για το ελαιόλαδο, το οποίο παρουσιάζεται τον επόμενο μήνα.

Νίκη Ολάντ στη Γαλλία

Με τη νίκη του «υποψηφίου της αλλαγής» Φρανσουά Ολάντ επί του Νικολά Σαρκοζί έληξε ο πρώτος γύρος των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Ο σοσιαλιστής υποψήφιος απέσπασε το 28,2% των ψήφων, ένα από τα καλύτερα ποσοστά της Αριστεράς σε πρώτο προεδρικό γύρο, έναντι 27% του Προέδρου - υποψηφίου.

Άδειες για τα αγροτικά

Μόνο με μία βεβαίωση ότι είναι ενταγμένος στο 

Μητρώο Αγροτών, ο ενδιαφερόμενος

επαγγελματίας αγρότης μπορεί να απευθυνθεί 

κατευθείαν στην αρμόδια Περιφερειακή 

Υπηρεσία Μεταφορών, χωρίς να μεσολαβεί η

 Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & 

Κτηνιατρικής (πρώην Διεύθυνση Γεωργίας), για την απόκτηση ενός ΦΙΧ αγροτικού 

αυτοκινήτου μεικτού βάρους μέχρι 2.500 χλγρ. ή ωφέλιμου φορτίου μέχρι 1.300 χλγρ.

H ροδιά και τα "πλεονεκτήματα" της

 Μια πολυσυζητημένη καλλιέργεια που απασχολεί τους αγρότες και τους γεωπόνους από το 2006 ειναι η καλλιέργεια ροδιάς και η "πολυπόθητη" επιδότηση που τη συνοδεύει.

Πέραν εξάλλου του γεγονότος ότι η ροδιά είναι ένα είδος που προσαρμόζεται πολύ καλά στο μεσογειακό κλίμα και μπορεί να αξιοποιήσει περιθωριακά και υποβαθμισμένα εδάφη, χρησιμοποιώντας για την άρδευσή της ακόμη και υφάλμυρα νερά, η αξία της στο «χρηματιστήριο» των... οικονομικών αποδόσεων δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη. Το καθαρό εισόδημα σύμφωνα με τις στρεμματικές αποδόσεις μιας φυτείας με ροδιές φθάνει τα 1.000-1.200 ευρώ ανά στρέμμα.
Τα τελευταία χρόνια, άρχισε να αναπτύσσεται η καλλιέργεια της ροδιάς στην Ελλάδα με γρήγορους ρυθμούς κυρίως στο πλαίσιο της συμβολαιακής γεωργίας από εταιρείες που παράγουν χυμούς ροδιού.
Στον Νομό Αργολίδας και συγκεκριμένα στην περιοχή της Ερμιόνης παράγονται 300-400 τόνοι ροδιών για επιτραπέζια χρήση. Τα τελευταία χρόνια σε πολλούς νομούς της Ελλάδας (Αργολίδας, Ηλείας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Πέλλας, Ξάνθης, Λάρισας, Σερρών) έγιναν αρκετές φυτεύσεις νέων φυτειών ροδιάς, κυρίως της ποικιλίας Wonderful, που είναι κατάλληλη για παραγωγή χυμών. Οι φυτεύσεις αυτές γίνονται με το σύστημα της συμβολαιακής γεωργίας.

Η ελληνική αγορά είναι ελλειμματική όσον αφορά τα ρόδια και για τον λόγο αυτό κάθε χρόνο γίνονται εισαγωγές που φθάνουν τους 800 τόνους, ενώ η συνολική κατανάλωση ροδιών φθάνει τους 1.000-1.200 τόνους. Οι κυριότερες χώρες από τις οποίες γίνονται οι εισαγωγές είναι η Τουρκία, το Ιράν, η Ινδία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ. Οι εισαγόμενες ποσότητες ροδιών αφορούν κυρίως ρόδια ξινών και γλυκόξινων ποικιλιών και οι οποίες κυρίως χρησιμοποιούνται στην παραγωγή χυμών. Πέραν όμως των ροδιών, στη χώρα μας εισάγονται και πολλά άλλα προϊόντα διατροφής, όπως είναι χυμοί, ποτά, αναψυκτικά, γιαούρτια, παγωτά, μαρμελάδες κλπ. αλλά και καλλυντικά και συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν συστατικά των ροδιών.
Μέχρι προ λίγων ετών, η ροδιά βρισκόταν στο περιθώριο του ενδιαφέροντος των καταναλωτών αλλά και των παραγωγών στις διάφορες χώρες του κόσμου. Το 2004 όμως στις ΗΠΑ, έγινε η μεγάλη στροφή στην προτίμηση του καταναλωτικού κοινού. Η αλλαγή αυτή ξεκίνησε με μία μεγάλη ενημερωτική καμπάνια, που είχε σαν στόχο την ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του χυμού της ροδιάς.

Το έτος αυτό ονομάσθηκε «έτος του χυμού της ροδιάς». Η μεγάλη αυτή δημοσιότητα έστρεψε το κοινό προς την κατεύθυνση της κατανάλωσης προϊόντων της ροδιάς, με αποτέλεσμα να γίνεται λόγος σήμερα στις ΗΠΑ για αδυναμία κάλυψης της ζήτησης.
Στην Ελλάδα, η ροδιά είναι ένα φυτό που φύεται από την αρχαιότητα, αλλά τα τελευταία χρόνια άρχισε να καλλιεργείται συστηματικά. Η ροδιά προέρχεται από τη νοτιοδυτική Ασία και μεταφέρθηκε κατά την αρχαιότητα στον μεσογειακό χώρο.

Με βάση την παραγωγή της ροδιάς σήμερα παράγονται 475 διαφορετικά προϊόντα (τρόφιμα, ποτά, φαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά κλπ).
Πέραν των φρέσκων καρπών που υπάρχουν στην αγορά, κυκλοφορούν διάφορα μεταποιημένα προϊόντα όπως χυμοί ή συμπύκνωμα χυμού αλλά και πολλά άλλα προϊόντα, όπως είναι γαλακτούχα ποτά, αναψυκτικά, αλκοολούχα ποτά, επιδόρπια, ένα γνωστό σιρόπι (γρεναδίνη). Επίσης βρίσκονται στο εμπόριο αποξηραμένοι σπόροι ροδιού (ολόκληροι ή σε σκόνη) οι οποίοι χρησιμοποιούνται πολύ στην κουζίνα των Ινδιών. Υπάρχουν ακόμη και διάφορα άλλα προϊόντα, όπως ξίδι από ρόδι, σάλτσες ροδιού κλπ.

Η ροδιά όμως, πέραν της μεγάλης φήμης που απέκτησε σαν υπέροχο συστατικό της διατροφής, κίνησε και το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας, λόγω των σπουδαίων φαρμακευτικών ιδιοτήτων που έχουν τα ρόδια στην πρόληψη πολλών ασθενειών.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ

Τα κέρδη, η παραγωγή και η εγκατάσταση της φυτείας

Με τα καθαρά κέρδη ανά στρέμμα να φθάνουν έως και τα 1.200 ευρώ, η καλλιέργεια της ροδιάς αποτελεί μια προσοδοφόρα εναλλακτική αγροτική δραστηριότητα στη χώρα μας.
Η διάρκεια της παραγωγικής ζωής μίας φυτείας ροδιάς υπολογίζεται σε 25-30 έτη. Οι αποδόσεις ανά δένδρο κυμαίνονται μεταξύ 40-50 κιλών και ανά στρέμμα 2.500-3.000 κιλών. Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος καλλιέργειας ροδιάς ανέρχεται σε 540 ευρώ, ενώ το καθαρό εισόδημα είναι 1.000-1.200 ευρώ ανά στρέμμα.
Η ροδιά μπορεί να μπει σε καρποφορία από το 3ο ή το 4ο έτος μετά την εγκατάστασή της, ενώ σε πλήρη παραγωγή φθάνει μετά το 7ο-8ο έτος. Κατά την πλήρη παραγωγή της αποδίδει 2,5-3,0 τόνους /στρέμμα εμπορεύσιμο ρόδι και σε μερικές περιπτώσεις μεγαλύτερη.
Η ωρίμανση των καρπών της ροδιάς γίνεται την περίοδο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου ανάλογα με την ποικιλία.
Η συγκομιδή των ροδιών συνήθως αρχίζει όταν τα δένδρα έχουν φθάσει σε ηλικία 3-4 ετών. Η συγκομιδή συνήθως γίνεται στα τέλη του Σεπτεμβρίου έως στα μέσα Οκτωβρίου, ανάλογα βέβαια με την ποικιλία. Ενα φυτό σε ώριμη ηλικία παράγει περίπου 100 εμπορεύσιμους καρπούς. Η ωρίμανση των καρπών της ροδιάς κλιμακώνεται σε μία διάρκεια δύο μηνών.
Το κλίμα που ταιριάζει περισσότερο στην καλλιέργεια της ροδιάς είναι το υποτροπικό. Η ροδιά ευδοκιμεί σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από μακρύ, θερμό και ξηρό καλοκαίρι.
Η ροδιά μπορεί να επιτύχει πολύ καλές παραγωγές εφόσον στις περιοχές αυτές η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του έτους δεν πέφτει κάτω από τους -12C o. Η ροδιά παρουσιάζει μεγαλύτερη αντοχή στο ψύχος από ό,τι η ελιά και τα εσπεριδοειδή, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του λήθαργου των οφθαλμών.
Η ροδιά δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά τις ιδιότητες και τον τύπο του εδάφους.
Εντούτοις δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα σε εδάφη που είναι: βαθιά, στραγγιζόμενα, μέσης συστάσεως τα οποία έχουν ικανοποιητική περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και ρΗ 5,5-7,0.
Η ροδιά είναι ένα φυτό που παρουσιάζει μία σχετική αντοχή στην ξηρασία, η παραγωγή της όμως μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την έλλειψη του αρδευτικού νερού. Δεν πρέπει να καλλιεργηθεί η ροδιά σαν ξερική καλλιέργεια. Η ροδιά είναι ένα φυτό που αντέχει στην αυξημένη αλατότητα του νερού αρδεύσεως.
Η καλύτερη εποχή για το φύτεμα των δενδρυλλίων είναι στα τέλη του χειμώνα με τις αρχές της άνοιξης. Η φύτευση γίνεται με δενδρύλλια ηλικίας δύο ετών. Συνήθως φυτεύονται 50-100 δέντρα ανά στρέμμα σε αποστάσεις μεταξύ των γραμμών τέτοιες, ώστε να διευκολύνονται οι διάφορες εργασίες συντήρησης της φυτείας.

Πηγη έρευνας ethnos.gr 

Μια αδαμάντινη φωνή σίγησε...

Σήμερα το πρωί και ,όπως γίνεται πάντα ξαφνικά, πέθανε ένας μύθος του ελληνικού τραγουδιού. Σίγησε η φωνή του σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού και πέθανε ένας λεβέντης όπως είπαν άλλοι. Το σίγουρο είναι πως ο Δημήτρης Μητροπάνος στις 17 Απριλίου "ταξίδεψε" προς το ουρανό από βαρύ πνευμονικό οίδημα. Καλό ταξίδι Δημήτρη, η φωνή ζει...και δεν πρόκειται ποτέ να σιγήσει. 

Kαλό Πάσχα με υγεία και χαρα

H ομάδα του agr-tech εύχεται σε όλο το κόσμο χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη. H Ανάσταση του Κυρίου να φέρει χαρά σε κάθε σπίτι και να απαλύνει κάθε πόνο της καθημερινότητας που αντιμετωπίζει.

10 Εκατομμύρια "κληρώνει" ο ΕΛΓΑ για αποζημιώσεις

Στους τραπεζικούς λογαριασμούς 4.500 δικαιούχων θα υποβάλλει σήμερα ο ΕΛΓΑ συνολικά το ποσό των 10 Εκ. ευρώ.Οι αποζημιώσεις αυτές αφορούν ζημιές στη φυτική παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο από διάφορα ζημιογόνα αίτια (βροχόπτωση, ανεμοθύελλα, καλοκαιρινή χαλαζόπτωση κλπ ), σε όλη την επικράτεια αλλά κυρίως στους νομούς Αρκαδίας, Αχαΐας, Ηλείας, Καστοριάς, Κοζάνης, Λαρίσης, Ξάνθης, Πέλλας, Ροδόπης και Φλώρινας. 

Επιστροφές ΦΠΑ από ΟΠΕΚΕΠΕ σε Ενώσεις

Σύμφωνα με το περιοδικό agrenda, σήμερα Μ. Πέμπτη άρχισαν οι επιστροφές ΦΠΑ προς τις Ενώσεις. Οι αρμόδιοι ισχυρίζονται πως η καθυστέρηση προήλθε από τις κινητοποιήσεις τις Μεγάλης Εβδομάδας.Ουσιαστικά όμως στους λογαριασμούς των αγροτών 17,5 εκατ. ευρώ για τις εξισωτικές αποζημιώσεις του 2009 και του 2010 και μέχρι την Τετάρτη του Πάσχα θα πιστωθούν: Το πριμ στο σκληρό σιτάρι ύψους 8 ευρώ το στρέμμα, η πρόσθετη ενίσχυση για το αιγοπρόβειο κρέας ύψους 3 ευρώ ανά ζώο, τα υπόλοιπα της ενιαίας ενίσχυσης (5,3 εκατ. ευρώ) και άλλα 8 εκατ. ευρώ για τα υπόλοιπα της συνδεδεμένης ενίσχυσης βάμβακος.

Η λύση των μανιταριών

Άλλη μια ενδιαφέρουσα έρευνα από την εφημερίδα το " Έθνος" δίνει και άλλη διάσταση στις ενναλακτικές εναλλακτικές και προβάλει τη λύση καλλιέργειας μανιταριών. Πιο συγκεκριμένα:

Υψηλές δυνατότητες ανάπτυξης εμφανίζει η δημιουργία νέων μονάδων καλλιέργειας μανιταριών - Τις 40.000€ ανά στρέμμα αγγίζει ο τζίρος - Μεγάλες οι εισαγωγές εξαιτίας της ελλειμματικής εγχώριας αραγωγής. Στοιχειώδεις γνώσεις μυκητολογίας και βιολογίας του μανιταριού θα πρέπει να έχουν οι νέοι καλλιεργητές

Σημαντικές προοπτικές συνεχίζει να εμφανίζει η καλλιέργεια μανιταριών εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι η εγχώρια παραγωγή υπολείπεται της κατανάλωσης στην Ελλάδα, προσφέροντας τη δυνατότητα για νέα πηγή εισοδήματος. Παρά το ότι οι κλιματολογικές συνθήκες ευνοούν την καλλιέργεια μανιταριών στην Ελλάδα, εισάγονται κάθε χρόνο χιλιάδες τόνοι μανιταριών για να καλυφθεί η εγχώρια ζήτηση. O κύριος όγκος των εισαγωγών μανιταριών στην Ελλάδα προέρχεται από Πολωνία, Ολλανδία, Ισπανία και Ιταλία.

Για τα επόμενα χρόνια, η απόσταση ανάμεσα στις ποσότητες που παράγονται και καταναλώνονται προβλέπεται να εξακολουθήσει να είναι σημαντική, στοιχείο το οποίο υπογραμμίζει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για τη δημιουργία νέων μονάδων παραγωγής μανιταριών.

Με την παραγωγή ενός στρέμματος σε κάθε κύκλο καλλιέργειας πλευρώτους να φθάνει τους 10 τόνους μανιτάρια, ο τζίρος ανάλογα με την ποιότητα των μανιταριών κυμαίνεται από 25.000 έως 40.000 ευρώ.

Θεωρείται μια πολύ καλή επένδυση για μικρές αγροτουριστικές μονάδες, για φάρμες βιολογικών προϊόντων όπου το προϊόν θα μπορέσει να διοχετευθεί τοπικά. Η τιμή του παραγωγού εκεί ξεπερνάει τις τιμές λιανικής που φθάνουν τα 5 ευρώ ανά κιλό, γιατί είναι φρέσκο και υψηλότερης ποιότητας.

Η καλλιέργεια των μανιταριών συμπεριλαμβάνει την καλλιέργεια διαφόρων ειδών μανιταριών που το καθένα από αυτά έχει τελείως διαφορετικές απαιτήσεις τόσο σε υλικοτεχνική υποδομή όσο σε σύσταση υποστρωμάτων και τεχνικών καλλιέργειας.

Για παράδειγμα, άλλες συνθήκες απαιτεί η καλλιέργεια των λευκών μανιταριών (αγαρικών), άλλες συνθήκες απαιτεί η καλλιέργεια του πλευρώτους (πλευρωτών μανιταριών). Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια έξαρση ενδιαφέροντος από υποψήφιους επενδυτές για την καλλιέργεια των μανιταριών και κυρίως του πλευρώτους ή άλλων εξωτικών ? φαρμακευτικών μανιταριών, όπως λέγονται, αφού το λευκό πραγματικά είναι αδύνατο από οικονομοτεχνικής απόψεως να παραχθεί στη χώρα μας. Τι θα πρέπει, όμως, να γνωρίζει ο μελλοντικός επενδυτής πριν προχωρήσει σε μια τέτοιου είδους επένδυση;

Αυτήν τη στιγμή η μανιταροκαλλιέργεια βρίσκεται σε μια φάση μεγάλων ανακατατάξεων με την επέκταση υφιστάμενων μονάδων οι οποίες λειτουργούν πάνω από 10 χρόνια με τεράστια εμπειρία και καταξίωση στον κλάδο, ενώ παράλληλα δημιουργούνται νέες μικρές μονάδες (αμφιβόλου βιωσιμότητας κυρίως λόγω απειρίας με το αντικείμενο) σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Παράλληλα, λόγω μεγάλου ανταγωνισμού, οι τιμές πώλησης παρουσιάζουν μεγάλη αστάθεια κυρίως στα 2 μεγάλα αστικά κέντρα και ως εκ τούτου είναι απαγορευτικές για κάποιον ο οποίος ξεκινά τώρα και θα πρέπει να περάσει από μεγάλο χρονικό διάστημα εκμάθησης για το οποίο θα πρέπει να πουλάει κάτω του κόστους.

Πάντως, η ανάπτυξη της καλλιέργειας εγκυμονεί και κινδύνους σφαλμάτων στα διάφορα στάδια παραγωγής, καθώς και λανθασμένου υπολογισμού του αρχικού μεγέθους και οργανωτικής δομής της μονάδας.

Ολοι οι νέοι καλλιεργητές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το αντικείμενο της καλλιέργειας απαιτεί στοιχειώδεις γνώσεις μυκητολογίας και βιολογίας του μανιταριού.

Η καλλιέργεια των μανιταριών είναι ιδιαίτερα απαιτητική εργασία, που εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες (θερμοκρασία, υγρασία, διοξείδιο του άνθρακα, φωτισμός, ταχύτητα αέρα, ποσότητα φρέσκου αέρα, υγιεινή-ασθένειες, σύστημα κλιματισμού, ποιότητα νερού, είδος ύγρανσης, συνθήκες μεταφοράς υποστρώματος, υβρίδιο, υπόστρωμα, συγχρονισμός απαραίτητων περιβαλλοντικών ρυθμίσεων με τις βιολογικές απαιτήσεις του μύκητα, κλιματολογικές συνθήκες περιοχής, τεχνικές συλλογής κτλ).

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΤΕΡΗ ΜΕΘΟΔΟΣ
Τα υπέρ και τα κατά από την ανάπτυξη μανιταριών σε κορμούς δέντρων

Εναλλακτικό και πιο οικονομικό τρόπο καλλιέργειας αποτελεί η ανάπτυξη μανιταριών σε κορμούς δέντρων που εφαρμόζεται σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου, τα οποία είναι περιζήτητα στις αγορές του εξωτερικού, όχι μόνο για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες αλλά και για τα ιδιαίτερα γαστρονομικά τους χαρακτηριστικά.

Είναι μία σχετικά απλή μέθοδος που δεν απαιτεί από εκείνον που την εφαρμόζει ειδικές γνώσεις. Με τη μέθοδο αυτή μπορούν να καλλιεργηθούν και άλλα είδη μανιταριών,εκτός από τα πλευρώτους, όπως είναι τα μανιτάρια λεντινούλα (Shitake) και γανόδερμα (Ganoderma).

Η λεντινούλα είναι το δεύτερο περισσότερο καλλιεργούμενο μανιτάρι σε παγκόσμιο επίπεδο μετά το λευκό μανιτάρι Agaricus. Διακρίνεται από ένα διακριτικό άρωμα που δεν μοιάζει καθόλου με την έντονη οσμή που έχουν οι τρούφες. Θεωρείται πραγματικά «ελιξίριο της ζωής» λόγω των πολλών του φαρμακευτικών ιδιοτήτων που έχει.

Το γανόδερμα ονομάζεται και «μανιτάρι της αθανασίας» στην Ασία. Χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική από χιλιετίες. Ανήκει στην ομάδα των μανιταριών, που χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη πόρων και όχι ελασμάτων στην κάτω επιφάνεια του καρποφόρου σώματος.

Χρησιμοποιώντας κορμούς δέντρων βάρους 3,5 τόνων, η αξία των οποίων σαν καυσόξυλα δεν υπερβαίνει τα 150 ευρώ, η καλλιέργεια μανιταριών με τη μέθοδο αυτή μπορεί να δώσει καθαρό εισόδημα από την παραγωγή και πώληση φαρμακευτικών μανιταριών της τάξης των 4.000 ευρώ.

Η καλλιέργεια των μανιταριών αυτών γίνεται με εμβολιασμό στους κορμούς των δέντρων. Συνήθως δημιουργούνται τρύπες, τοποθετείται το μυκήλιο του μανιταριού και στη συνέχεια σφραγίζονται.

Η διάρκεια που πρέπει να περιμένει κανείς μεταξύ του εμβολιασμού και της παραγωγής είναι δύσκολο να προβλεφτεί. Η διάρκεια αυτή ποικίλλει ανάλογα με το είδος του μύκητα, τις κλιματικές συνθήκες, τα είδη των δέντρων που χρησιμοποιούνται κ.λπ. Για την έναρξη της παραγωγής μανιταριών υπολογίζεται μία περίοδο 6-12 μηνών, ενώ η συγκομιδή γίνεται την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Σε σχέση με την καλλιέργεια του μύκητα σε διάφορα υποστρώματα (ρύζι, πριονίδια, άχυρα) σε ελεγχόμενο περιβάλλον, η καλλιέργεια του μυκηλίου σε κορμούς ξύλου προσφέρει τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα, όπως είναι:

• Δεν απαιτεί σημαντικά κεφάλαια για την καλλιέργεια.
• Το κόστος των ημερομισθίων κατά τη φάση της συντήρησης είναι μικρό.
• Το κόστος της ενέργειας είναι σχεδόν μηδενικό.
• Τα μανιτάρια που παράγονται με αυτήν τη μέθοδο έχουν μία ιδιαίτερη γεύση.
• Η όλη παραγωγική διαδικασία έχει την εικόνα της φυσικής παραγωγής και μάλιστα βιολογικής.
• Αξιοποιείται η ξυλεία χαμηλής εμπορικής αξίας με την παραγωγή μανιταριών υψηλής αξίας.

Εχει όμως η μέθοδος αυτή μερικά μειονεκτήματα, όπως είναι:

• Δεν έχει μεγάλη παραγωγικότητα.
• Δεν είναι εύκολο να διασφαλιστεί μία σταθερή παραγωγή μανιταριών κατά τη διάρκεια των ετών.
• Η παραγωγή επηρεάζεται από τις κλιματικές μεταβολές αλλά και από την επίδραση βιολογικών παραγόντων (έντομα, ανταγωνιστικοί μύκητες).
• Η καλλιέργεια με κορμούς ξύλου σε ελεγχόμενο περιβάλλον δίνει καλύτερα αποτελέσματα από την καλλιέργειά τους στο δάσος.

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ-ΚΛΕΙΔΙΑ
Τι θα πρέπει να προσέξει ο μελλοντικός επενδυτής

Ο μελλοντικός επενδυτής όχι μόνο στα μανιτάρια αλλά και σε όλες τις λεγόμενες νέες εναλλακτικές καλλιέργειες θα πρέπει να γνωρίζει ότι επιχειρεί σε κάτι καινούργιο, συνεπώς άγνωστο και υψηλού ρίσκου επένδυση.

Σε μια νέα καλλιέργεια, για την οποία δεν υπάρχουν ιδιαίτερες υποδομές ανάπτυξης στη χώρα, θα πρέπει να εξετάζονται διεξοδικά τα κάτωθι:

1. Ικανότητα της τοπικής αγοράς για απορρόφηση του προϊόντος. Ερευνα αγοράς, τιμές, ποσότητες διαθεσιμότητα. Ειδικά για το μανιτάρι θα πρέπει η τοπική αγορά να μπορεί να απορροφήσει μια ικανοποιητική ποσότητα σε μια τιμή άνω των 3,5 - 4 ευρώ. Σε αντίθετη περίπτωση η επένδυση δεν θα είναι βιώσιμη. Εάν στην περιοχή υπάρχουν πέραν της μίας μονάδας μανιταριών, τότε η τοπική απορρόφηση είναι σχεδόν αδύνατο να απορροφήσει όλα τα μανιτάρια.

Με λίγα λόγια μικρές επαρχιακές πόλεις ή νησιά δεν «αντέχουν» πέρα από της μιας μικρής μονάδας μανιταριών.

2. Εποχικότητα κατανάλωσης του προϊόντος. Εχει να κάνει κυρίως με επενδύσεις σε νησιά ή σε άλλες τουριστικές περιοχές και είναι στοιχείο απαραίτητο για τη μελέτη του κύκλου καλλιέργειας (αριθμός - μέγεθος θαλάμων και είδος μηχανολογικού εξοπλισμού).

3. Χρόνος συντήρησης του προϊόντος. Το μανιτάρι έχει συνολικό χρόνο συντήρησης από την ημέρα παραγωγής του 10 ημέρες. Θα πρέπει, δηλαδή, η ημερήσια ποσότητα μανιταριών να είναι τέτοια ώστε να μπορεί να πουληθεί από τον παραγωγό μέσα σε 1-2 το πολύ ημέρες.

4. Ποιοτικά χαρακτηριστικά και προδιαγραφές προϊόντος. Δεν παράγουν όλοι οι θάλαμοι και όλα τα υποστρώματα την ίδια ποιότητα μανιταριού. Τα μεγάλα και εντυπωσιακά μανιτάρια απαιτούν συγκεκριμένο υπόστρωμα και συγκεκριμένου τύπου θαλάμους καλλιέργειας.

5. Καλλιεργητικά δεδομένα, κόστος παραγωγής, συνθήκες παραγωγής. Αξιολόγηση στατιστικών στοιχείων παραγωγής του προϊόντος, αριθμός μονάδων παραγωγής, διασπορά των μονάδων, δυνατότητα συνεργασίας με άλλες μονάδες.

Πλευρώτους
Από τις 240.000 € ξεκινά το κόστος της επένδυσης

Μια μονάδα καλλιέργειας μανιταριού πλευρώτους απαιτεί έκταση τουλάχιστον 4-6 στρεμμάτων με το κόστος της επένδυσης να ξεκινά από τις 240.000 ευρώ. Η καλλιέργεια του μανιταριού πλευρώτους (Pleurotus) είναι ευκολότερη, συγκρινόμενη με αυτή του λευκού μανιταριού (Agaricus), καθώς είναι απλούστερη η διαδικασία παρασκευής του υποστρώματος και χρειάζεται μικρότερη επένδυση για κατασκευή των θαλάμων καλλιέργειας (θερμοκηπιακού τύπου με μόνωση υαλοβάμβακα). Ωστόσο και για το μανιτάρι αυτό απαιτείται κλιματισμός των θαλάμων και ρύθμιση των περιβαλλοντικών συνθηκών (θερμοκρασία, αερισμός, φωτισμός, σχετική υγρασία κ.λπ.) καθ' όλη την παραγωγική διαδικασία.

Η καλλιέργεια του μανιταριού αυτού μπορεί να γίνει σε δορυφορικές μονάδες (προϋποθέτει την παραγωγή από κεντρική μονάδα υψηλής ποιότητας και χαμηλού κόστους εμβολιασμένου υποστρώματος που μεταφέρεται για την παραγωγή των μανιταριών σε μικρότερες δορυφορικές μονάδες που διαθέτουν χαμηλού κόστους θερμοκηπιακού ή άλλου τύπου θαλάμους). Η παραγωγική δυναμικότητα μιας δορυφορικής μονάδας είναι 70-150 τόνους ανά έτος (απαιτείται έκταση 4-6 στρεμμάτων) και το κόστος της κυμαίνεται μεταξύ 250.000-400.000 ευρώ, ανάλογα με τη δυναμικότητα και με το αν η ψύξη των θαλάμων γίνεται με πάνελ δροσισμού ή με ψυκτικές εγκαταστάσεις.

Στάδια και συνθήκες καλλιέργειας Pleurotus

• Παρασκευή υποστρώματος (2-4 ημέρες)
• Παστερίωση υποστρώματος (2-3 ημέρες)
• Σπορά-επώαση (15-20 ημέρες)
• Σχηματισμός καρποφοριών (8 ημέρες)
• Ανάπτυξη-συγκομιδή μανιταριών (7 ημέρες)
• Απολύμανση - άδειασμα - καθαρισμός θαλάμου παραγωγής (2 ημέρες).

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ
Σε υψηλά επίπεδα η ζήτηση

Η ζήτηση των μανιταριών προβλέπεται να παραμείνει στο επίπεδο των 10.000-12.000 τόνων τα επόμενα έτη. Κύριοι παράγοντες που αναμένεται να επηρεάσουν ευνοϊκά την εγχώρια κατανάλωση είναι:

• Το γεγονός ότι η μέχρι τώρα παρατηρούμενη αύξηση της κατανάλωσης επιτεύχθηκε σε μια αγορά που γνωρίζει ακόμη ελάχιστα το προϊόν και τις ιδιότητές του.
• Η δυνατότητα δημιουργίας περιφερειακών αγορών, οι καταναλωτές των οποίων μέχρι σήμερα χρησιμοποιούσαν μόνο το κονσερβοποιημένο μανιτάρι που υστερεί σημαντικά ως προς το νωπό σε ποιότητα και ιδιαίτερα σε γεύση.
• Το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν έχει καταβληθεί συστηματική προσπάθεια προώθησης του προϊόντος στις τουριστικές περιοχές, όπου η κατανάλωσή του είναι υψηλή.
• Η βελτίωση της ποιότητας με την είσοδο στην παραγωγή νέων μονάδων που διαθέτουν σύγχρονη τεχνολογία παραγωγής και μεταποίησης του προϊόντος.

Συνεπώς για τα επόμενα χρόνια η απόσταση ανάμεσα στις ποσότητες που παράγονται και καταναλώνονται προβλέπεται να εξακολουθεί να είναι σημαντική, στοιχείο το οποίο υπογραμμίζει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για τη δημιουργία νέων μονάδων παραγωγής μανιταριών.

Kόστος εγκατάστασης: Μύρτιλα

Μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που δημοσιευτηκε στο έθνος πραγματεύεται το κόστος εγκατάστασης μιας εναλακτικής καλλιέργειας με μύρτιλα.

   Πίο αναλυτικά στην έρευνα:

 

Με τη μέση απόδοση καρπών ανά στρέμμα να ανέρχεται σε 1.000 κιλά και την τιμή πώλησης να διαμορφώνεται σε 4-5 ευρώ το κιλό, η καλλιέργεια του μύρτιλου υπόσχεται σημαντικά έσοδα.

Το γεγονός μάλιστα ότι δεν είναι απαιτητική και μπορεί να είναι επιτυχής σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, εφόσον επιλεγούν οι κατάλληλες ποικιλίες και ακολουθηθεί το κατάλληλο καλλιεργητικό σύστημα, την καθιστά ακόμα πιο ελκυστική.
Οσον αφορά τα οικονομικά στοιχεία της καλλιέργειας του μύρτιλου, η οικονομική ανάλυση λαμβάνει υπόψη της τα εξής στοιχεία:

• Μέση απόδοση καρπών: 1.000 κιλά ανά στρέμμα.
• Τιμή πωλήσεως καρπών: 4-5 ευρώ το κιλό
• Διάρκεια ωριμάνσεως: 3-6 εβδομάδες, ανάλογα με την ποικιλία.
• Περίοδος συγκομιδής: Ιούλιος-Σεπτέμβριος.

Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος δενδρώδους μύρτιλου υπολογίζεται σε 1.000-1.200 ευρώ. Το ετήσιο κόστος καλλιέργειας, συντήρησης και συγκομιδής των καρπών ενός στρέμματος μπλούμπερι σε πλήρη ανάπτυξη ανέρχεται περίπου σε 2.000-2.200 ευρώ ανά στρέμμα, λαμβάνοντας δε υπόψη ότι τα έσοδα που μπορεί να έχει κανείς από αυτή την καλλιέργεια είναι περίπου 4.000- 5.000 ευρώ ανά στρέμμα, το καθαρό οικονομικό αποτέλεσμα μπορεί να φθάνει μέχρι 2.000-2.800 ευρώ ανά στρέμμα.
Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Γεωργίας του Καναδά, το μπλούμπερι κατά 85% πωλείται σαν νωπό, ενώ από τις ποσότητες που μεταποιούνται το μεγαλύτερο ποσοστό τους (90%) απλώς και μόνο καταψύχεται. Υπάρχουν βέβαια και διάφοροι άλλοι τρόποι μεταποίησης της παραγωγής του μπλούμπερι.
Οι μέθοδοι μεταποίησης του μπλούμπερι είναι οι εξής:

• Η κατάψυξη. Η μέθοδος αυτή αποτελεί την πιο συνηθισμένη μέθοδο μεταποίησης των καρπών του μπλούμπερι που μεταποιείται.
• Η αφυδάτωση αποτελεί μία μέθοδο που χρησιμοποιείται στις περισσότερες χώρες που παράγουν το μπλούμπερι.
• Η μεταποίηση με σκοπό την παραγωγή γαρνιτούρας για τις τάρτες, κέικ κλπ.
• Η παραγωγή γλυκών
• Η παρασκευή συμπυκνωμένου χυμού.
• Η μεταποίηση με σκοπό τη δημιουργία νέκταρ
• Η παρασκευή αιθέριων ελαίων
• Η παρασκευή γιαουρτιού κλπ.

Επειδή τα προϊόντα του μύρτιλου (καρποί, φύλλα) αποτελούν την πρώτη ύλη σε πολλές βιομηχανίες τροφίμων (χυμών, συμπυκνωμένων χυμών, μαρμελάδων, αρτοσκευασμάτων, αιθέριων ελαίων, κατεψυγμένων καρπών, αφυδατωμένων καρπών, γιαουρτιών κλπ.), σε φαρμακοβιομηχανίες, σε βιομηχανίες καλλυντικών, σε βιομηχανίες λειτουργικών τροφίμων, κ.α., οι προοπτικές ανάπτυξης της συγκεκριμένης καλλιέργειας είναι πολύ σημαντικές.
Σήμερα, υπάρχουν πολλές καλλιεργούμενες ποικιλίες του δενδρώδους μπλούμπερι στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στις άλλες χώρες που καλλιεργείται το είδος αυτό. Από το 1960 στο Πανεπιστήμιο New Jersey των ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν πολλές ποικιλίες όπως είναι η Berkeley, η Bluecrop και η Bluejay.
Οι χρήσεις του καρπού στην ιατρική
Πρόσφατες έρευνες έδειξαν την αντικαρκινική δράση μερικών ουσιών του μπλούμπερι κυρίως όσον αφορά την παρεμπόδιση του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων. Διάφορες μελέτες έχουν δημοσιευθεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά την αντικαρκινική προληπτική δράση του μπλούμπερι, κυρίως του καρκίνου του στόματος, του στήθους, του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Πολλές επιδημιολογικές μελέτες έδειξαν ότι τα αντιοξειδωτικά του μπλούμπερι παρέχουν προστασία στο ηλικιωμένο άτομο από νευρο-εκφυλιστικές ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση του ατόμου όπως η νόσος Alzheimer και η Parkinson.
Οι καρποί του μπλούμπερι αλλά κυρίως τα φύλλα του έχουν χρησιμοποιηθεί από την παραδοσιακή ιατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Τα φύλλα του μπλούμπερι έχουν τη φήμη ότι προκαλούν υπογλυκαιμία όταν καταναλώνονται σαν αντιδιαβητικά αφεψήματα.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ

5ο Φεστιβάλ Ελιάς

Το πέμπτο κατά συνέχεια φεστιβαλ  ή καλύτερα γιορτή της ελιάς που πραγματοποιείται αυτή την ώρα στο Στάδιο Ειρήνης Και Φιλίας(ΣΕΦ). Γνωστά ονόματα που ασχολούνται με την καλλιεργεια ελίας παρεβρίσκονται εκεί όπως ο Μανούσος Μανουσάκης , ο οποίος μάλιστα κατέχει 2.500. Σε αυτο το φεστιβάλ δίνεται η ευκαιρία σε μικρούς τυποποιητές , βιοτέχνες και οικοτέχνες να αναδείξουν το προιόν τους.

Γκότζι μπέρρυ ή αλλιώς το μούρο της ευτυχίας

Το Λύκιο Μπαρμπάρουμ (ή Γκότζι Μπέρι) ανήκει στην κατηγορία των super φρούτων, όπως και το Ιπποφαές. Ασιατικής καταγωγής, πολυετές δεντράκι μ΄ εύκολη ανάπτυξη, καλλιεργείται σ' όλο τον κόσμο κι είναι περιζήτητο για τις θεραπευτικές κι ευεργετικές του ιδιότητες. Αντιοξειδωτικό που βοηθά τη λειτουργία του συκωτιού, των νεφρών και του καρδιαγγειακού, το αποκαλούν "μούρο της ευτυχίας" επειδή βελτιώνει τη διάθεση και τη λίμπιντο και προσφέρει ενέργεια. Οι καρποί του έχουν έντονο πορτοκαλοκόκκινο χρώμα, είναι μαλακοί, με γεύση σαν της σταφίδας και τρώγονται ωμοί ή αποξηραμένοι.

Βιταμίνες C, Β1, Β2, Β-Καροτίνη, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά και αμινοξέα.

Φυλλοβόλο πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο και πλάτος τα 50εκ. Μεταφυτέψτε το φυτό σε μεγαλύτερη γλάστρα (17-20εκ.) σε ηλιόλουστη θέση. Αναπτύσσεται και σε άγονα, αμμώδη εδάφη αλλά καλά στραγγιζόμενα. Κλαδέψτε μετά το τέλος της καρποφορίας. Ποτίζετε προσεκτικά το χειμώνα. Από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο λιπαίνετε με το βιολογικό λίπασμα για φρούτα και λαχανικά. Οι πλήρως ώριμοι καρποί του μπορούν να φαγωθούν ωμοί, να αποξηρανθούν ή να μαγειρευτούν. Ανθεκτικό στο κρύο.

Αυτό το για πολλούς θαυματουργό φυτό θεωρείται από πάρα πολλούς γεωπόνους και γεωτεχνικούς μια εξαιρετική εναλλακτική καλλιέργεια που θα ενισχύσει το αγροτικό εισόδημα , αφου οι φαρμακοβιομηχανίες ψάχνουν το φυτό αυτό για τη παραγωγη φαρμάκων αφου ανήκει από φέτος στη κατηγορία των ''υπερτροφών''.